گردشگری یا جهانگردی به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود.
واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط به مسافران طبقه اشراف پیوستند. از زمانی که مردم جامعه داراتر شده و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن و بدیهی شد که مردم طبقات پائین و متوسط جامعه که شغل ثابتی داشتند در سلامت و با اندوخته و پس اندازی کافی بازنشسته شوند.
اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ با طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص: برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری دیگر. آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت .
گردشگری سازمان یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است. بخش عمده اقتصاد ملی به شدت به توریسم غیر وابسته است.
گاهی اوقات واژه گردشگری به صورت کنایه آمیز استفاده می‌شود. برای نشان دادن علاقه‌ای سطحی به جوامع و شگفتیهای طبیعی که گردشگرها از آن دیدن می‌کنند.
وقتی جهانگردان به کشوری وارد می شوندالزاماً باید هزینه هایی را در ان کشور بپردازند مثل هزینه غذا و هزینه محل اقامت و هتل ومهمانخانه ،هزینه تفریحات،هزینه حمل و نقل، هزینه گشتها،تورها،و همچنین پولی که بابت خرید سوغاتی و کالای بومی کشور میزبان می پردازند و هزینه ورود به موزه یا مکان دیدنی این هزینه ها از طریق ارزی که وارد کشور میزبان می کنند باعث رونق اقتصادی کشور میزبان می شوند به جهان گردان صادرات نامرئی هم می گویند.
با توسعه فعالیتهای جهانگردی زمینه برای ایجاد اشتغال فراهم می شود و این امر برای کشور هایی که با جمعیت جوان و متقاضی روبه رو هستند بسیار مفید است از هر ده نفر توریست که وارد کشور میزبان می شود یک فرصت شغلی ایجاد می گردد.
گردشگری گونه‌های گوناگونی نیز دارد:
گردشگری ورزشی : به منظور انجام ورزشی خاص یا مسابقات بین المللی
منبع: نشریات گردشگری ایران
